پژوهشی تازه از دانشگاه هیروشیما ژاپن  نشان می‌دهد که باکتری Porphyromonas gingivalis که عامل اصلی پریودنتیت  (بیماری پیشرفته لثه) است، می‌تواند از دهان وارد جریان خون شود و به دهلیز  چپ قلب برسد. این مهاجرت میکروبی ممکن است نقشی کلیدی در ایجاد فیبروز  دهلیزی و افزایش خطر فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) داشته باشد؛ اختلالی شایع و  خطرناک در ریتم قلب.

در این مطالعه، محققان از مدل‌های حیوانی  (موش‌ها) استفاده کردند و با تزریق این باکتری به ریشه دندان، روند پیشرفت  بیماری را پیگیری کردند. در هفته‌های ابتدایی تفاوتی محسوس دیده نشد، اما  پس از ۱۸ هفته، موش‌های آلوده شش برابر بیشتر دچار اختلال در ضربان قلب  شدند. همچنین در نمونه‌های بافت قلبی این موش‌ها، آثار فیبروز و حضور  باکتری تأیید شد.

این نتایج فقط به حیوانات محدود نمی‌شود.  محققان نمونه‌هایی از بافت دهلیز چپ بیماران مبتلا به AFib را که تحت جراحی  قرار گرفته بودند بررسی کردند و در افراد مبتلا به بیماری شدید لثه، حضور  P. gingivalis در قلب نیز مشاهده شد. این داده‌ها ارتباط بین سلامت دهان و  خطر بیماری‌های قلبی را تقویت می‌کنند.

نکته مهم درباره P. gingivalis این است که  توانایی نفوذ به درون سلول‌ها و فرار از سیستم ایمنی را دارد. این باکتری  با ایجاد التهاب مزمن در بافت قلبی، به تدریج باعث ایجاد فیبروز می‌شود و  شرایط را برای بروز آریتمی‌های قلبی فراهم می‌کند.

نتیجه‌گیری این تحقیق بر اهمیت پیشگیری و  درمان به‌موقع بیماری‌های لثه تأکید دارد. رعایت بهداشت دهان، مراجعه منظم  به دندانپزشک و درمان عفونت‌های لثه ممکن است نه‌تنها از مشکلات دهانی،  بلکه از بیماری‌های خطرناک قلبی نیز جلوگیری کند.